وبلاگ شخصی مهدی حکمت

به هر حال روزی که من نباشم...روزهای تو سپری میشوند اما من دیگر نیستم تا کانون توجهم،توجه نکردن های تو باشد حیف...حیف شد که نمیتوانم آنقدر قوی باشم تا تورا نگاه دارم... باورت میشود؟از تو هم خسته اماز نبودن هایتاز بی محلی هایت میدانی....تنها روزی آرام میشوم که نتوانی از اسمم فرار کنی میخندم من هم روزی که تو به دنبال من میدویمن هم میخندم با تمام وجودم اما... یادت بیار که تو و تمام ادم های اطرافت روزی چه قدر ساده ازتمامِ من گذشتینهمه ی اینهارا با یک موفقیت شیرین جبران میکنم... . سرزنده و سلامت باشینموفق باشینیاعلی وبلاگ شخصی مهدی حکمت...